Auteur: Rinus van Warven

De Tempeliers hebben een geestelijke omwenteling doorgemaakt dankzij de joden en moslims. Ze bleken gezamenlijk lid te zijn van de lichtbroederschap van Ormoez, die verdraagzaamheid en tolerantie voorstonden.

Sterven is niet iets afschuwelijks wat je moet ontlopen en zo lang mogelijk moet zien uit te stellen, maar juist iets waar je dag in en dag uit mee leeft. Bang zijn is nutteloos; bezinning op de dood is bezinning op de vrijheid.

Peter Solomon begon te ijsberen: ‘Er bestaat een oude profetie dat de dag zal komen waarop het Verloren Woord wordt herontdekt en waarop de mensheid opnieuw zal beschikken over de vergeten macht van dat Woord.’

Wat hebben de Vedische traditie uit India en de wereld van de Gnosis met elkaar gemeen? Dat antwoord is simpel. Onze goddelijke kern bevindt zich namelijk in alle schepselen. Zowel in mens en dier als in de plant.

De zin van het leven is het vinden van het fundament, de rots, het werkelijke steunpunt waar je leven op staat. Het gaat erom daar verbinding mee te maken. Als dit lukt, kun je van daaruit weer verder leven.

De mystici beschrijven de stilte als de plek waar de ziel op adem kan komen, waar ze zichzelf terug kan vinden. De ziel heeft dit nodig om het verleden door het heden heen te laten incarneren in dat wat toekomst genoemd wordt.

Yoga in zijn oorspronkelijke betekenis heeft het over het ontdekken van je speciale gave. Het gaat terug naar de basis, in die zin dat je ontdekt wat je hier aan het doen bent en hoe je dat vervolgens ook doet.

“Maar ik wil helemaal niet terug naar de aarde” stribbelde de Kleine ziel tegen. Voordat we geboren mogen worden hebben kleine zielen nog wel eens even een gesprek met een van de wijze mensen die aan de andere kant verblijven.

Verleden, heden en toekomst zijn wonderlijke fenomenen. Strikt genomen zijn het heel neutrale termen die alleen maar iets vertellen over wat geweest is, wat nog is en wat nog moet komen.

We gaan religieus gezien andere tijden tegemoet. De tijd dat religies tegenover elkaar blijven staan is voorbij: men zal moeten samenwerken en zich richten op die ene gemeenschappelijke oerbron.